Μπορεί ένα σκυλί να ανακάμψει από το Dristemper;

Συμπτώματα (CDV):

Αναπνευστικά σημεία:

Επίμονος βήχας.

Φτέρνισμα.

Χοντρή απόρριψη από τη μύτη.

Δυσκολία στην αναπνοή.

Γαστρεντερικά σημάδια:

Εμετός, που μπορεί να συνοδεύεται από τη χολή.

Διάρροια, συχνά με μια άσχημη οσμή.

Απώλεια όρεξης και απώλεια βάρους.

Νευρολογικά σημεία:

Επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες μπορεί να εκδηλωθούν ως σπασίματα ή πλήρεις σπασμοί σώματος.

Τρόμους, ειδικά στα άκρα.

Έλλειψη προβλημάτων συντονισμού και ισορροπίας.

Οφθαλμικά σημάδια:

Απόρριψη από τα μάτια, τα οποία μπορεί να είναι σαφή ή πύλη - όπως.

Φλεγμονή και ερυθρότητα στα μάτια.

Σκηνοθέτηση ή ευαισθησία στο φως.

Υπερκετότωση:

Σκλήρυνση και πάχυνση της μύτης και των ποδιών.

Σπάσιμο και εξέλκωση της μύτης.

Αιτίες του ιού Distemper Canine (CDV):

Το CDV προκαλείται από έναν παραμυκοϊό που ανήκει στο γένος Morbillivirus. Ο ιός είναι πολύ

μεταδοτική και κυρίως εξαπλώνεται μέσω:

Αναπνευστικές εκκρίσεις: βήχα και φτέρνισμα.

ΕΚΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥ: Τα μολυσμένα σκυλιά μπορούν να ρίξουν τον ιό στα ούρα τους.

Άμεση επαφή: Τα σκυλιά μπορούν να συνάψουν τον ιό, έρχονται σε επαφή με μολυσμένα ζώα ή τα σωματικά τους υγρά.

Μολυσμένα αντικείμενα: Ο ιός μπορεί να επιμείνει σε επιφάνειες όπως κύπελλα τροφίμων και νερού, παιχνίδια και εξοπλισμός.

Προληπτικά μέτρα για τον ιό Distemper Canine (CDV):

Εμβολιασμός:

Τα κουτάβια πρέπει να ξεκινήσουν μια σειρά εμβολιασμών, συνήθως ξεκινώντας από την ηλικία των 6 - 8 εβδομάδων.

Οι ενισχυτές είναι απαραίτητες σε όλη τη ζωή ενός σκύλου για συνεχή ασυλία.

Απομόνωση:

Τα μολυσμένα σκυλιά θα πρέπει να έχουν καραντιγμένο για να αποτρέψει την εξάπλωση του ιού σε υγιή άτομα.

Πρακτικές υγιεινής:

Καθαρίστε τακτικά και απολυμάνει τους χώρους διαβίωσης, τα κύπελλα τροφίμων και νερού και τα παιχνίδια.

Χρησιμοποιήστε τα κατάλληλα απολυμαντικά αποτελεσματικά έναντι του CDV.

Αποφύγετε την επαφή με την άγρια ​​φύση:

Η άγρια ​​φύση, ειδικά τα ρακούν και τα skunks, μπορούν να είναι φορείς του CDV. Αποφύγετε τις αλληλεπιδράσεις που ενδέχεται να εκθέσουν τα σκυλιά σε αυτά τα ζώα.

Κανονικός κτηνιατρικός έλεγχος - UPS:

Οι τακτικές κτηνιατρικές επισκέψεις επιτρέπουν την έγκαιρη ανίχνευση και τη διαχείριση οποιωνδήποτε πιθανών ζητημάτων υγείας.

Το Canine Distemper είναι μια πολύπλοκη και πολλαπλών συστηματικών ασθενειών και η κατανόηση και η αναγνώριση αυτών των λεπτομερών συμπτωμάτων και των προληπτικών μέτρων είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία και το πηγάδι των σκύλων.

Μονοπάτια μετάδοσης του ιού Distemper Canine (CDV):

Αναπνευστικές εκκρίσεις:

Ο πρωταρχικός τρόπος μετάδοσης είναι μέσω των αναπνευστικών σταγονιδίων που εκδιώχθηκαν στον αέρα όταν μολυσμένα σκυλιά βήχα ή φτάρνισμα.

Τα υγιή σκυλιά μπορούν να εισπνεύσουν αυτά τα μολυσματικά σωματίδια, οδηγώντας στην καθιέρωση του ιού στο αναπνευστικό τους σύστημα.

Άμεση επαφή:

Η στενή επαφή με ένα μολυσμένο σκυλί διευκολύνει τη μεταφορά του ιού.

Αυτό περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως sniffing, γλείψιμο, ή nuzzling μολυσμένα σκυλιά.

Εκκρίσεις ούρων:

Τα μολυσμένα σκυλιά μπορούν να ρίξουν τον ιό στα ούρα τους.

Η μόλυνση των κοινόχρηστων χώρων με μολυσμένα ούρα μπορεί να θέσει σε κίνδυνο για υγιή σκυλιά.

Μολυσμένα αντικείμενα:

Το CDV μπορεί να επιβιώσει στις επιφάνειες για μεγάλο χρονικό διάστημα, θέτοντας σε κίνδυνο μετάδοσης.

Αντικείμενα όπως τα κύπελλα τροφίμων και νερού, τα παιχνίδια, τα περιλαίμια και τα κλινοσκεπάσματα μπορούν να μολυνθούν.

Αεροπορική μετάδοση:

Ο ιός μπορεί να γίνει αερολυμάτων σε κλειστούς χώρους, οδηγώντας σε αερομεταφερόμενη μετάδοση.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περιοχές με φτωχό αερισμό και υψηλή πυκνότητα σκύλου.

Μεταφορά πλακούντα:

Σε σπάνιες περιπτώσεις, το CDV μπορεί να μεταδοθεί από μολυσμένη μητέρα στα κουτάβια της στη μήτρα ή κατά τη γέννηση.

Δεξαμενές άγριων ζώων:

Η άγρια ​​φύση, όπως ρακούν και skunks, μπορεί να χρησιμεύσει ως δεξαμενές για το CDV.

Τα σκυλιά που έρχονται σε επαφή με αυτά τα ζώα ή τις εκκρίσεις τους μπορεί να συστέλλονται στον ιό.

Η κατανόηση αυτών των διαφόρων οδών μετάδοσης είναι ζωτικής σημασίας για την εφαρμογή αποτελεσματικών προληπτικών μέτρων, καθώς βοηθά τους ιδιοκτήτες σκύλων και τους κτηνιάτρους να εντοπίζουν και να μετριάζουν τις πιθανές πηγές έκθεσης στον ιό του σκύλου.